Vrijdag 11 Januari 2019….
Heey dagboek….
Soms vinden er gebeurtenissen plaats, die je hart beroeren. Gewoon omdat ze zo onverwachts en zo lief zijn, dat het je diep van binnen raakt.
Laatst overkwam mij dat en ik moet er steeds aan denken, wat me telkens weer teruggooit in dat weemoedige gevoel…zo van een… ik wil je zoenen gevoel.
20 Oktober 2018 is de website leokooktgewoon.nl officieel van start gegaan. De aandacht die het geniet is boven verwachting en dat maakt me buitengewoon gelukkig. Nog dagelijks komen er nieuwe volgers en vrienden bij op smoel boek, insta en de site. We doen dan ook ons uiterste best om de site constant te vernieuwen en aantrekkelijk te houden voor de “kookgenoten”. Sommige dingen, zoals het forum moet je nu eenmaal geduld mee hebben, maar zal zeker goed komen. Recepten groeien en worden goed bezocht, de verhalen uit m’n dagboek... zelfs gelezen.
Net zoals vele sites kost ook leokooktgewoon.nl een flinke duit, niet dat je er straatarm van wordt…maar een goede site vraagt nu eenmaal om goed materiaal en daar zit een prijskaartje aan. Vele sites gebruiken dan ook een donatieknop, maar dat vonden we te ver gaan. Het gebedel….de sommatie van “als je een goed werkende site wil houden dan moet je…..” nee… dat doen we niet. Op de voorpagina hebben we een foto geplaatst van een centenbak en wanneer je interesse hebt, kun er op gaan staan met de muis. Er verschijnt dan een verhaaltje met iets in de trant van “ als je denkt…die wil ik wel steunen…..geen minimum…elke cent is een compliment”. Simpel, geen gebedel…geen verplichtingen.
Veel gaat automatisch tegenwoordig. Desondanks check ik geregeld of betaling zijn uitgevoerd, zo ook deze specifieke dag, net voor de kerst. Nu heb ik zo een app van de ING, u kent dat wel…zo een anorexia-rekening. Er komt wat op... en zodra aan de maandelijkse verplichtingen voldaan is blijft er nagenoeg niets over, geen mogelijkheid om in te dikken….net als vele onder ons.
Maar goed….ik log dus in…en mijn blik vangt een bijschrijving. Een in mijn ogen aanzienlijk bedrag... aan mij overgemaakt ter ondersteuning van de website. Het zweet brak mij uit, wist even niet meer wat te zeggen. Echt dagboek…het gevoel wat het teweeg brengt... is zowat niet te beschrijven. Vrijwel anoniem, geen bericht over het hoe en waarom…heel direct ….in mijn ogen een flinke pluim voor de site en wat er op staat. Heb het bedrag dan ook gauw gereserveerd voor als de factuur van de host op de mat valt.
Inmiddels ben ik erachter van wie het afkomstig is en ben steevast van plan diegene uit te nodigen voor een culinaire verwenning. Elke cent is voor mij een compliment dagboek…maar dit gaf mij wel zo een wam kerstgevoel…voelde mij zo gewaardeerd….een mooier cadeau dan dit gevoel…..had ik mij die kerst niet kunnen wensen.
Het was weer een mooie dag, dag boek…
Comments