Vrijdag 7 december 2018
Heey dagboek....
Wachtend in het UMC, lees ik een stukje krant van twee weken oud....onder het genot van een kopje koffie. Koffie die mij aangeboden werd door een alleraardigste man, die als vrijwilliger met zijn koffiekarretje de wachtkamers afstruint. Een welkome verrassing en in dank afgenomen.
Plots zie ik een oude vrouw verschijnen die nodig gebruik wenst te maken van het toilet. Op zich niets bijzonders ware het niet dat de vrouw gekleed was in klederdracht, in vol ornaat.
Wat onhandig probeert zij zich door de smalle deuropening te wurmen, ze waggelt iets..de prijs voor het ouder zijn...maar ogenschijnlijk is het grootste obstakel haar brede schouderpartij. Niet dat ze zo fors is, qua schouders dan. Maar het gaat best wat moeilijk lijkt het wel met dat kostuum.
Prachtig eigenlijk, in mijn jeugdjaren zag je het vaker De klederdracht uit Marken, Zeeland of Volendam om maar wat op te noemen, maar werd toen al beduidend minder. Heden ten dagen is het een unicum wanneer je iemand mag aantreffen in klederdracht.
Hoe onbeleefd staren ook mag zijn, ik moest het gadeslaan. Prachtig om te zien...alles keurig op haar plaats. Zou dit het zondagskostuum zijn? Vast wel, heel gebruikelijk vroeger om met een bijzonder uitstapje op zn Zondags te gaan. Het ging mij wat ver de vrouw te benaderen en te bevragen, zou best het een en ander willen weten, ik vermoedde dat ze van Spakenburg kwam. Vrij in de buurt van Utrecht en daar bevindt zich het klederdrachtmuseum en verenigingen die het een warm hart toedragen.
Vroeger kon je aan de kleding zien waar de persoon vandaan kwam. Alle streken, dorpen en steden hadden een unieke klederdracht. Maar het sterft uit, het uniforme...het herkenbare verdwijnt. Vele branches die zo herkenbaar waren door wat het personeel droeg, staan het dragen van eigen kleding tegenwoordig toe.
Kleding die uiteindelijk net zo geüniformeerd is dan het uniforme wat men zo verfoeide. Ware het toen dat je kon zien wie wat was , of waarvandaan die kwam... de pracht van klederdracht, word je nu verzwolgen door de massa met dezelfde kleding dracht.
Was weer een mooie dag, dag boek...
Bron: http://www.museumspakenburg.nl/