9 december 2018
Heey dagboek,
Edsilia heeft een nieuwe singel uit..."weak as I'm".
Bijna elk mens komt weleens in zo'n situatie in zijn leven. Een zwak voor iets of iemand en het met schreeuwend hart op moeten geven, eenvoudig weg omdat het ten kostte gaat van jouw welzijn. Past zo bij de tijdsgeest, hoe moeilijk het ook is om voor jezelf te kiezen, benauwend om de consequenties, om dan toch door te zetten...zonder scrupules.
Terwijl ik dit schrijf dagboek...op de achtergrond haar nieuwe nummer...schitterend...beheerst en zo veelzeggend gezongen...wat houd ik van die vrouw...een voorbeeld in hoe je talentvol en mens kan zijn...als ik terugdenk aan haar jubileumconcert, wat het met me deed.
Het was vrijdag 12 mei...Edsilia Rombley geeft haar jubileumconcert...en ik ben erbij. Blij verrast, getogen naar het gezellige Amsterdam. Om aldaar, door misschien wel het leukste mens wat artistiek Nederland rijk is, meegevoerd te worden langs haar muzikale ontwikkeling.
Daar staat ze dan...tikkeltje nerveus...voor de eerste keer!!...Nou meis, ook mijn eerste keer....in Carré. Wat keek ik er naar uit. Dit soort gebouwen hebben een bepaalde uitwerking op mij. Mijn ogen dwalen alle kanten op. Dat gracieuze, dat majestueuze, die ambiance, de nostalgie, wat hou ik hiervan. Gedachten gaan met me op de loop...wat zich hier allemaal niet heeft afgespeeld. Foto's van markante persoonlijkheden sieren de wanden, van circus-lui tot..........
In de nok was er een tafel voor ons besproken, alwaar wij voor de stevige trek een hamburger bestelde. Op een Carré-waardige manier werden wij bediend door vriendelijk en mooi geüniformeerd personeel. Het nam behoorlijk wat tijd in beslag voor het bestelde werd opgediend...hoewel karig van opzet...smaakte het voortreffelijk.
Als dessert werd er een verscheidenheid aan taart geserveerd, ik hield het slechts bij koffie. Mij rees de vraag welke taart dit statige theater recht aan zou doen. Welke taart zou je kunnen relateren aan Carré? Chique met een bewogen geschiedenis.
Juli 2009 trad het Russisch gezelschap Mariinsky ballet op in Carré, een uitvoering van het Zwanenmeer. Het zwanenmeer? De stervende zwaan? Daar is Anna Pavlova groot mee geworden, zij danste deze balletten bij.....precies...het Mariinsky ballet!! Anna Pavlova de eerste echte megaster van de 20e eeuw. Dé prima ballerina die tijdens een bezoek aan Nederland in 1931 te 's-Gravenhage het leven liet.
Voor deze Russische danseres is er in de jaren 20 van de vorige eeuw een taart bedacht, ter eren van haar tournee door Australië. Geheel in stijl.....fragiel, beeldschoon met uiteenlopende smaken dansend op de tong.
Ja inderdaad.....terwijl ik rondkijk, het prachtige theater..luisterend naar Edsilia...weet ik het zeker. Het recept van dee Pavlova taart zet ik op leokooktgewoon.nl.....en misschien, heel misschien.... als de juiste persoon het leest, komt Anna Pavlova alsnog in Carré......zij het als gastronomische kunst, de Pavlovataart.
Was weer een mooie dag, dag boek.....